ıvır zıvır

ramazan bayramının ikinci günü ...

bloglarını bir dizi formatında yazan insanlar biliyorum... önceden olsa çok çok takip ederdim. oysa artık çok sevdiğim kişilerin bile blog takibini yapmıyorum. hayatta herşeye yetişmek gibi bir telaşı olmamı belki insanların. özellikle bir şeye yoğunlaşan insanların başka şeyleri ıskaladığını ve ya daha az becere bildiğini düşünürüm hep.
hergün sevgiliyle saatlerce konuşmak örneğin. zor ve gereksizdir bi yerde. gerçi zor olması gerekmez ama yinede yanlış bir şeyler varmış gibi gelir. bu teoremi destekleyen veriler sunmak istemiyorum. saat gecenin 2 si... mecalim yok...
***

kız kardeşim geldi istanbuldan... :) süpriz yaptılar bize... saatlerce yoldan, istanbul'dan geldiler. burda yaklaşık 30 saat kaldılar ve bi kaç saat sonra çıkacaklar yola...
onlarla beraber herkes geldi memlekete... memlekette olmanın iyi yanı, senin sabit durup başkalarının buraya gelmesi sanırım. tüm kuzenler burda... hotelden yeni geldim eve... langırt oynadık deyzeoğulları ile... bir gömlek, bir de galatasaray forması kazandım :)... alacaklarını sanmıyorum ama olsun... kazanmak güzel.
eve gelince gördüm ki annem uyumamış... anneleri anlamak zor... zamansız uyurlar. bazen yemek yemezler, hasta olunması gereken herşeyi yapıp nezle bile olmadan ortaya çıkarlar... robocup gibi bişeye dönerler...
gece gece başka şeylerde yaptım...
hep aklımda olan şeyleri ...

bir bloga mesaj yazdım, hatır sordum... cevap beklemeden, iyi dileklerde bulundum...
bir arkadaşa mail attım, bir yanlış anlamayı ber taraf etmek için sanırım...
bi başkasına mesaj attım...
hepsi ayrı ruh hallerinin ürünüydü. kendimi yorgun hissediyorum.

haa... yarın langırt turnuvası var otelde... deyzeoğlu takım olarak bulunalım diyor... kazanana otelin SPA bölümünde masaj hediye edilecekmiş...:) bakalım..
her neyse...
bugün bayramın ikinci günü....
herkese iyi bayramlar...