emel

yılları yılı alınmayan ama almak için hep telaş edilen şeyler vardır hayatta. Çok uğraş, para, bilgi, ilgi falan ya da filan istemezken, insan o emelini gerçekleştirmemek ister gibi yaşar bazen.... valla olur böle şeyler.
küçükken, benim aklımda bir kaset vardı misal. ne zaman aklıma gelse ''alacam lan... bak gör alacam o kaseti''derdim... ufağız ya!!
lan, attı üstü bi tane kaset yani. en fazla ne kadar hayatın içerisindeki amaç rolünü biçebilirsin ki, bir kasete. sonra fark ettim ki müzik kültürüm yokmuş o zamanlar. üç-beş kuruşuda gidip kasete yatırmayı salaklık saymışım kendimce, ve alınmamış kaset. büyümüşüm bu sırada, ama kaset hep aklımda, onu alabilmek ise gözümde büyümüş, sanki yapılması çok zor bişey gibi.

yine böyle avare dolanırken taksimde/istiklalde, hiç aklımda yokken bir kasetçide, ''aaa! aradığım kaset'' diyip, alıvermişim . toplam 10 saniye...
hayat listesinde, yapılması gerekenlerin en üstünde unutulmuş bu emele tik atıvermişim.

kaseti alınırken... çocukluğuma ait hayaller o dükkanda bırakılmış.
şimdi diyorum....
keşke almasaydım o kaseti... en fazla ne kaybederdim...