26 Şubat 2010 Cuma

Pisi pisikopatım....


Fark ettim ki blog ile alakam iyice yüzeyselleşmiş durumda.
***
Kayseriye geçtim bu gün... üç tane ders var ama gel gör sadece birisi işlendi. hani yüksek lisansta çok fazla ders görmekte istemez insan ama, iki haftadır hala tanışmadığım hocam var. Hocalar durmadan ilgi ve alakamızı yüksek tutmamız konusunda diretselerde, tek taraflı nere kadar yani.... göreceğiz...
***
Ankara ya demin indim... sabah İller Bankasına gideceğim.
şöyle ki...
Eğer küçük bir belediyede çalışıyorsanız , ki resmi olarak hala işe başlatamadılar :), durmadan devletin kurumlarına ziyaretlerle memleketiniz için bişeyler elde etmeye çalışmanız gerekiyor. bu durumda rahatsız bir şey var. 'yerel yönetimin' o kadar 'yerel' olmadığını görüyorsunuz. yani herşey Ankara dan halledilecekse belediyenin ne işi var, gibi bişey geliyor aklınıza.
alt yapı için, hali hazır haritalar için, yol yapımı için, su hatlarının yenilenmesi için vs vs...
anla yani arkadaş, paranızın yetmesinin mümkün olmayan her türlü şey için durmadan birilerine dert yanmanız gerekmete.. şu an için sistem öyle görünüyor.
***
onun dışında memleket beni fazlası ile yormaya devam ediyor.,

eğer işinizi ve memleketinizi aynı anda değiştirirseniz. işiniz ve memleketinzi yanı sıra, yakın arkadaşlarınız, alışkanlıklarınız, çalışma odanız, en basit erişe bileceğiniz bilgi ve teknolojiniz anla yın ki herşeyiniz değişiyor. bu iğrenç bişey...

***
bi de gönül işleri var... tam bir tırt!!!... herkes işi gücü bitirmiş askerliğini yapmış ve mesleği olan birine eş arama yoluna girmiş durumda...
***

blog.. sana yazmıyorum ya, inan bunun bile bi sebebi var... hiç bişeyi toparlıyamıyorum ki sana bişeyler aktarayım...

haaa... bi de kümesteki tavuklarım var... hepsi sıra ile hastalanıp ölüyorlar. anlayacağın onlar için de hayat anormal durumda.
iyi bir haber olarak iki tane ördek yavrusu aldım ... bir şeybu kadar mı sevimli olur arkadaş... bir hayvan bu kadar mı paytak paytak yürür :)... bi sevimli bi sevimliler anlatamam... biraz dha büyüsünler bir tane havuzcuk yaparım gibime geliyor...
bazen odamda dolanıyorlar. resimlerini bi gün koyarım belki...

hadi bu yazıda böylece bitsin... ve son söz
hayırlı kandiller..

1 yorum:

guguk kuşu dedi ki...

şimdiki kızları anlamıyorum ıvırcım zıvırcım amma çok kuralları var, oysa gönül şleride kural olmaz ki. biz iki gönül bir olunca samanlık seyran olur devrinin çocuklarıyız. eşimle evlendiğimizde, ben çalışmıyordum, eşim doktoraya başlamıştı ama kadrosu yoktu ve dolayısıyla maaşı da tabi, daha sonra bir kadroyu 7 kişi paylaştılar, bu arada ilk çocuğumuz olmuştu bile. hiç sıkıntılı günler değildi. çok da mutluyduk.
burdan zamane kızlarını kınıyorum.