savaşlar...yokluklar ve olumsuzluklar üzerine düşünüyorum...ve reklamlar.... :( durmadan ama durmadan insanları pohpohluyorlar .. '' daha iyisine layıksınız''..'' bu en güzelli ve size özel''.... '' avrupa da bir numara ''... '' prestijiniz..''
daha niceleri.... delirmek işten bile değil ...herşeyin birbirine girdiğini görüyoruz .. insanlar ölüyor..haslalıklar ...belki parsızlık ...ihanetler..yalanlar... eee :(
ve reklamlar şöle diyor... onları boş verin siz şu ürünü bi alın bak neler olacak...
adamın kaybettiği... anıları var...sevigilisi sonra...sonracığıma ..eşi ..babası belki...
yok ama onlar ayrı bişey demi...
tvde yanlız ve yanlız haberlerde,acıklı filmlerde ve kendi hayatımızda onları izleye biliriz ...
insan da kaçıyo bellliii ki ...''üüffff hayat ne zor hep moral bozukluğu'' diyipp kendini iyi olan şeylere yönlendiriyo onları önemsiyo...(bende yapıyom tabi)
hmmm.... bak yazdıkca görüyorum demek ki ...reklamlar ve tvler haklı biz ne istiyosak onlarda onu veriyorlar demi...dünyaya mı soğumalı kendimizden mi ...bilmiyorum...
vallla bilmiyorum hiç bişey.....
zor bi durum hep iyi şeyler yazasım tiiiye alasım var ve böylede olması gerekiyo bi hüzünlü bi abuk olmakda hakkım...ama ruhumuz dejenere oluyor farkındayım ....
avrupa yakasını izliyip karnımıza hatta kalbime ağrılar giriyo... valla bak çok gülersem kalbim ağrıyo benim bilimsel bi açıklaması var mı bilmiyoruym ama ..ağrıyo işte... hatta dinimiz ''çok gülmek kalbi öldürür'' lafı takılır hep..çünkü tam beni anlatır o anda..neyse..
sonra bi kaç saat sonra herşey değişiyo gece haberleri ve ölüm ..karısını kesen... bilmem kimine tecavüz eden ...:(.. buda bünye yahu.... böle gelgitler bence bizi yoran ve kötü hissettiren şey...
ben bir psikolog değilim ama olmak isterdim belki daha iyi anlamak iççin insanları.. :S
..
ve evet bence bu şey ki ...insanlığı yıpratıyor ..şavaş olan yerde zaten kimse iyi değil mesela.. ve bi şekilde insanlar kötü olmayı normal bulmaya başlıyo ve tüm metebolizmaları ona göre davranıyo ...ama biz ..
şehrin ortasında sıkışanlar .... bence bizler bi sıcak ...bi soğuk ...bi sıcak...bi soğuk ..
gören kayalar gibiyiz... yıpranıor ve parçalanıyoruz...erozyona uğruyo ruhumuz ... biz savaşın ve yokluğun içinde kalan insanlar kadar dejenere oluyoruz...
onlarla bizim aramızdaki fark onların bunu fark etmemesi ve bizim bu erozyonu görerek bişey yapamamamız...:S
bi garibim erozyon benliğimde ..herşeye kafa yoruyorum... ve kafam yoruluyor.....
gerçekten toprakların yok olduğunu görüpde bişey yapamadığımız gibi...
kendim için üzgünüm... ama bugün birazdan bu nalet duygu geçecek ...bi film izliyecem ve geçecek :(
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder